Alexandrijnse munten

Romeinse Rijk, Commodus (177-192), koperen munt van Alexandrië met afbeelding van de beroemde vuurtoren, koper.

Alexandrijnse munten, benaming voor de munten van Egypte geslagen te Alexandrië, onder de heerschappij van de Romeinen. Deze karakteristieke munten werden geslagen vanaf 29 v. Chr. onder Augustus tot de munthervorming van Diocletianus tijdens de eerste tetrarchie (286-305). Hoofdzakelijk werden biljoenen tetradrachmen aangemunt, die oorspronkelijk evenveel zilver bevatten als de Romeinse denarius, waaraan ze gelijk gesteld waren. Door hun hogere gehalte aan onedel metaal waren ze groter en vooral dikker dan de denarius en sloten ze in stijl en uitvoering aan bij de Egyptische muntslag van de late Ptolemaeën. De tetradrachmen werden al spoedig kleiner en vanaf het midden van de derde eeuw waren ze bijna geheel van brons.

Naast deze biljoenen tetradrachmen werden in de eerste en tweede eeuw bronzen drachmen geslagen, die in afmeting en waarde overeen kwamen met de sestertius. Deze denominatie was vooral talrijk onder Trajanus en zijn opvolgers tot Marcus Aurelius. Ook kleinere denominaties werden aangemunt, maar de waarde daarvan is ons niet altijd bekend.

De Alexandrijnse munten zijn gedateerd door het vermelden van het regeringsjaar van de keizer. Ze dragen op de keerzijde een zeer rijke schakering van historische, mythologische en religieuze motieven, ten dele Romeins, ten dele ook typisch Egyptisch van karakter; Romeinse muntwezen.

H.