MONETA NOVA

MONETA NOVA, meestal afgekort als MO.NO., (Latijn: nieuwe munt), aanduiding om een nieuwe, afwijkende emissie te onderscheiden van voorgaande, werd in de Nederlanden al in de 14e eeuw gebruikt. Philips de Goede (1419-1467) plaatste deze uitdrukking op de emissie van de vierlanders van 1434, toen hij de Vlaamse groot als basis nam voor zijn geünificeerde muntstelsel.

Deze uitdrukking verdween met de emissie van de vuurijzers van 1474 en is daarna niet meer door de vorsten uit het Bourgondisch- Oostenrijkse huis gebruikt. Het kwam nog wel voor bij heerlijke en stedelijke muntslag.

Het gewest Holland plaatste de uitdrukking MONETA NOVA op de eerste zelfstandige emissie: die van de leeuwendaalders van 1575 en daarna op elke provinciale emissie uit de 16e en 17e eeuw.

Dit gebruik is door veel andere gewesten gevolgd. De Staten-Generaal hebben de uitdrukking alleen gebruikt voor de emissie van de zilveren rijder (ducaton) en de zilveren dukaat (dukaat, zilveren) van 1659.