Snaphaanschelling

snaphaanschelling,

1. zilveren munt (6,65 g, 0,500) met een koers van 6 stuiver; schelling. Met betrekking tot de beeldenaars heeft men zich laten inspireren door de Gelderse snaphaan van Karel van Egmond; op de vz een geharnaste ruiter met geheven zwaard, rijdend naar links of naar rechts, op de kz een wapen op een rijk versierd kruis. Ingevoerd door Gelderland in 1581 (Gelderland, gewest), daar geslagen zonder jaartal en met 1582. Verder geslagen door: Friesland, 1582-1623; 's-Heerenberg onder Willem IV (1546-1586) 1582-1583 (Bergh); Utrecht 1582 en 1585 (ook halve snaphaanschellingen 1585); Zutphen 1604 (alleen proeven); Zwolle 1595, 1598 (ook halve snaphaanschellingen 1595, 1598). Tegelijk met de snaphaanschellingen werden door Gelderland, Friesland, Nijmegen en Zwolle ook halve schellingen uitgegeven met op de vz een gehelmd wapen in plaats van een ruiter, gehelmde schelling.

2. zilveren munt (6,53 g, 0,500) met een koers van 6 stuiver met op de vz een staande geharnaste ridder, het provincie- of stadswapen voor zich houdend en op de kz het provincie- of stadswapen op een rijk versierd kruis. Ingevoerd door Zeeland in 1583 en daar geslagen 1583-1670 (sinds 1669 5,14 g, 0,558). Door Zeeland zijn ook halve en kwart schellingen van hetzelfde type geslagen. Verder geslagen door Deventer zonder jaartal (in 1598).

W.

Lit.:

Wiel, H.J. van der, De snaphaanschellingen van Utrecht, De Beeldenaar (1983) 200-201 en (1984)126-127.

• 

•