Muntmeesterteken
Uit Wiki Munten en papiergeld
muntmeesterteken, een op de munt aangebracht merkteken van de muntmeester onder wiens verantwoordelijkheid die munt is geslagen. Sinds de 15e eeuw zetten muntmeesters soms een persoonlijk merkteken, het muntmeesterteken, op hun producten.
Muntmeestertekens bestaan overwegend uit initialen of monogrammen, familiewapens of onderdelen daarvan of uit min of meer van de namen afgeleide symbolen. In Frankrijk werden de muntmeestertekens een vast bestanddeel van de munten (ook in Spanje, al zijn het daar de essayeurs die signeren), elders meestal niet.
In de Spaanse Nederlanden verdwenen ze spoedig, maar in de Republiek ontstond een vrij unieke ontwikkeling. In sommige provincies (Holland, Zeeland, Friesland) werd steeds een muntteken op de munten geplaatst, in andere gewesten een muntmeesterteken (Gelderland, gewest eerst muntteken, later muntmeesterteken).
Slechts zelden werden beide geplaatst. Dat gebeurde in Utrecht sinds 1812, op grond van de in 1810 ingevoerde Franse regels. De Belgische munt had na 1831 geen tekens, pas in 1960 incidenteel en vanaf 1964 op alle nieuwe emissies is het muntmeesterteken daar weer ingevoerd.
Zie voor meer informatie de bijlage De Noord- en Zuidnederlandse muntmeesters.
W.
Lit.: Besier, L.W.A., De muntmeesters en hun muntslag, Utrecht 1890; herdruk Rotterdam 1972; Gelder, H.E. van, Munt- en muntmeestertekens in de 15e eeuw, JMP (1951)110-114; Schulman, J., Handboek van de Nederlandsche munten van 1795 tot heden, Amsterdam 1975, blz. 22- 28; Wiel, H.J. van der, De Muntmeestertekens tijdens de Republiek, De Geuzenpenning (1974)1-5.
