Altaar

Romeinse Rijk, Augustus (27 v. Chr.-14 n. Chr.), dupondius, met portret van Tiberius. Op de kz een altaar. Koper.

altaar, (Lat., ara) een veel voorkomend voorwerp op de beeldenaars van Griekse en Romeinse munten.

Al in de vijfde eeuw v. Chr. werd naast de riviergod Selinus een altaar afgebeeld op de munten van Selinunte op Sicilië. In de Romeinse tijd kwam het altaar op munten in vele vormen voor, soms vlakvullend, soms als attribuut klein afgebeeld naast een god of een personificatie. Bekend is het grote altaar van Lyon dat afgebeeld is op koperen sestertii (sestertius) en assen van Augustus en Tiberius. Ook op consecratiemunten (consecratio) werd dikwijls een altaar afgebeeld; Romeinse muntwezen. Ook op Middeleeuwse en moderne munten komt het altaar als religieus motief voor.