Zink

zink, onedel metaal en daardoor minder geschikt als muntmetaal. Voor zover bekend, pasten de Romeinen als eersten zink toe in een muntlegering: orichalcum, toegepast voor de sestertius. Zij gebruikten daarvoor het zinkerts galmei dat in de Eifel gevonden werd.

Zink werd in de 10e en 11e eeuw uit China in India geïmporteerd. In China werd het al in het begin van de 15e eeuw voor munten gebruikt. Later volgden andere gebieden in Azië (Annam). In Europa werd zink in het midden van de 18e eeuw voor het eerst bereid als zuiver metaal. Voor munten werd het, om andere metalen te sparen, in de Eerste Wereldoorlog gebruikt o.a. door België (50, 25, 10 en 5 centimes) Roemenië en Duitsland. Zinken munten worden in de omloop snel grauw.

In de Tweede Wereldoorlog werd het door nog meer landen gebruikt waaronder België (5 en 1 frank, 25, 10 en 5 centimes) en Nederland (25, 10, 5, 2½ en 1 cent) en zelfs door de Verenigde Staten van Amerika in 1943 voor het slaan van een dollarcent van staal met een laagje zink. Met het jaartal 1944 werd een 2 frank van gegalvaniseerd staal voor België geslagen. Na de oorlog verdween het zink uit de omloop, maar in de Verenigde Staten werd echter in 1982 en 1983 de dollarcent gemaakt van zink met een oppervlaktelaagje van koper. Zie ook messing.

K.

• 

• 

• 

•