Pakzadelgeld

pakzadelgeld noemt men de zilverbaren van 5 tael (aanvankelijk 185-195 g, vervolgens 175-190 g) die sinds het laatste kwart van de 19e eeuw in opdracht van bankiershuizen in de Zuidchinese provincie Yunnan werden vervaardigd en veel werden gebruikt voor de handel op Birma en Siam (Thailand). Het dankt zijn benaming aan de op een pakzadel gelijkende vorm: een dik centraal deel (zadel) met ter weerszijden een dunner deel (zadeltassen).

De drie delen bevatten elk een grote identieke instempeling die verwijst naar de emitterende bank. Op de randen van het centrale deel staan links en rechts nog twee gelijke kleine instempelingen die verwijzen naar een waarborgkantoor van de overheid.

Pakzadelgeld is ook nog van ca. 1912 tot 1925 tijdens de Republiek China vervaardigd; de drie grote instempelingen verwijzen naar de Republiek in plaats van naar een bank. In 1933 werd het pakzadelgeld afgeschaft.

W.

Lit.:

Mitchiner, M., Oriental coins and their values, Non-Islamic States & Western Colonies A.D. 600-1979, Londen 1979.