Antiochië

Antiochië, naam van diverse Hellenistische steden in Azië, afgeleid van de Syrische koningsnaam Antiochus.

In de klassieke tijd waren er twaalf steden met de naam Antiochië waar gemunt werd, (Griekse muntslag). De belangrijkste was Antiochië ad Orontem, gesticht in 300 v. Chr. (thans Antakya in Z.O. Turkije), de hoofdstad van het koninkrijk, later Romeinse provincie Syrië. Het was eeuwenlang een belangrijke muntplaats: onder de Seleucidische koningen, onder de Romeinse en Byzantijnse keizers (Byzantijnse rijk), de Arabieren en tijdens de Kruisvaarders. Op Romeinse munten is de muntplaats te herkennen aan de afkortingen AN, ANT en SMAN; Romeinse muntplaatsen. In 528 na Chr. werd de stad door een aardbeving verwoest en kreeg na herbouwing voor korte tijd de naam Theoupolis. In ca. 640 werd de stad veroverd door de Arabieren.

• 

  Syrië, Antiochia aan de Orontes, aes , 1e eeuw na Chr., koper, Tyche met muurkroon.

• 

  Romeinse Rijk, Philippus II (247-249), koperen munt van Antiochië, met afb. van de stadsgodin, koper.