Drukkers van bankbiljetten

drukkers van bankbiljetten, in de 19^e eeuw hebben verschillende drukkersfirma's zich toegelegd op de techniek van het drukken van papiergeld en waardepapieren, o.a. de firma's Bradbury te Whitefriars (Groot-Brittannië) en Wagner te Berlijn.

De Nederlandse bankbiljetten worden vanouds gedrukt bij Joh. Enschedé en Zonen te Haarlem. Een enkele maal werd er een beroep gedaan op De Bussy, American Bank Note Company, Thomas de la Rue & Co en op Waterlow & Sons. De Nationale Bank van België beschikt sinds haar oprichting in 1850 over een eigen drukkerij, hoewel soms in bijzondere omstandigheden werk werd uitbesteed: Desoer, Verschueren. De biljetten van de Algemeene Nederlandsche Maatschappij ter Begunstiging van de Volks-vlijt werden o.a. door Joh. Enschedé gedrukt.

Het Luxemburgse papiergeld werd gedrukt door vele verschillende drukkerijen: American Bank Note Company; Bradbury, Wilkinson & Co; Frans van Bruggenhoudt; Dondorff & Naumanns; Joh. Enschedé; Giesecke & Devrient; M. Huss; M. du Mont-Schauberg; Nationale Bank van België; firma Oberthur; E.Schroell; Waterlow & Sons.

Een groot aantal emissiebanken beschikt over eigen drukkerijen. Vooral de laatste decennia is het steeds meer de gewoonte geworden om de eigen bankbiljetten zelf te drukken, vaak uit prestigieuze overwegingen. Dikwijls voeren deze zogenaamde huisdrukkerijen ook opdrachten uit voor emissiebanken van andere landen. De series van landen als Mali, Kameroen, Tsjaad, Congo, Equatoriaal Afrika en Nieuw Caledonië zijn bijvoorbeeld karakteristiek voor de drukkerij van de emisiebank van het voormalige moederland, de Banque de France. In sommige landen waren al zulke goede en gespecialiseerde drukkerijen aanwezig, toen de emissiebanken werden opgericht, dat zij tot op de dag van vandaag (een deel van) het "drukwerk" van deze banken verzorgen. Dit is bijvoorbeeld het geval in Nederland (Johannes Enschedé & Zonen) en de Bondsrepubliek.

Alhoewel hun aantal flink is geslonken, bestaan er nog steeds particuliere bankbiljettendrukkerijen die de produktie van bankbiljetten van vooral ontwikkelingslanden verzorgen. Thomas de la Rue & Company te Londen drukt bijvoorbeeld voor de banken van Peru, Bolivia, Nicaragua, Marokko, Malta, Soedan en Equatoriaal Guinee.

Deze firma drukt vaak zijn naam af in de rand van de bankbiljetten. Op veel bankbiljetten ook komt de naam van de drukker echter niet voor. Dit kan zijn, omdat de bank de eigen biljetten zelf drukt, maar ook wel uit politieke of economische overwegingen.

Daarnaast is het mogelijk, dat er - alweer - prestigemotieven in het geding zijn.

Een ervaren verzamelaar zal de herkomst van een aantal bankbiljetten zonder veel problemen kunnen vaststellen. De meeste drukkerijen kenmerken zich door een eigen stijl. Deze springt vooral bij de vormen van cijfers en letters gemakkelijk in het oog.

De Westeuropese bankbiljettendrukkers werken op internationaal niveau samen in de Banknote Printers' Conference, die eens in de twee jaar een algemene vergadering houdt. Het doel van deze samenwerking is het uitwisselen van informatie over en het ontwikkelen van productietechnieken en bovendien het bestrijden van internationale vervalsingszaken. In het laatste geval treedt ze op als gesprekspartner van andere internationale organisaties zoals Interpol.