Rentenmark

rentenmark, was van eind 1923 tot in de loop van 1924 de munteenheid van het Duitse Rijk, de Weimarrepubliek (1918-1933), verdeeld in honderd rentenpfennige. De invoering van de rentenmark was een overgangsmaatregel om na de Duitse inflatie van 1922/23 de geldomloop te stabiliseren, de mogelijkheid te scheppen de inflatiebiljetten in te trekken en de weg vrij te maken voor een nieuwe goudmark; 1 rentenmark = 1 biljoen mark inflatiegeld. De rentenmark kreeg de volgende waardeverhouding tot de USA-dollar: 4,20 rentenmark = 1 dollar.

De Deutsche Rentenbank gaf biljetten uit van 1, 2, 5, 10, 50, 100, 500 en 1000 rentenmark en voorts werden er munten uitgegeven van 1, 2, 5, 10 en 50 rentenpfennig(e). De zilveren 1- en 3-markstukken van 1924 en 1925 behoren eveneens tot de stabiliseringsperiode, hoewel er mark (niet Rentenmark) op staat. In de loop van 1924 werd de rentenmark vervangen door de reichsmark.

W.