Herkenningstekens
Uit Wiki Munten en papiergeld
herkenningstekens, voor visueel gehandicapten, ook wel blindenstippen of voeltekens genoemd, zijn tekens die met een voelbare inktlaag door middel van diepdruk op bankbiljetten zijn aangebracht. Zij verschillen per coupure, opdat die verschillende coupures door slechtzienden of blinden herkend kunnen worden.
De eerste toepassing vond plaats in Nederland en wel op het ƒ 10-biljet 1968 (Frans Hals) dat in 1971in omloop kwam als eerste van de tweede reeks erflaters.
Later vonden zij navolging in andere landen; in België vanaf de tweede reeks beroemde Belgische personages, in omloop sinds 1978. Hoewel deze tekens niet optimaal aan hun oorspronkelijke doel van herkenning door visueel gehandicapten beantwoorden, worden zij wel tot de algemene publieksmerken van bankbiljetten gerekend; echtheidskenmerken.