Arsakiden

Arsakiden, ook geschreven als Arsaciden, dynastie van Parthische koningen (Parthen) die afstammen van Arsaces. Deze kwam rond 250 v. C. in opstand tegen de dynastie van de Seleuciden en veroverde het vroegere Perzische gebied tussen de Eufraat en de Indus. De Arsakiden beschouwden zich als de opvolgers van de Achaemeniden. Hun rijk bleef bijna vijf eeuwen bestaan tot het ca. 226 werd veroverd door de Sassaniden. Het muntwezen had een sterk Hellenistische inslag en volgde geheel de Griekse voorbeelden zoals die in dit gebied door Alexander de Grote werden ingevoerd. Er werden drachmes, tetradrachmes en obolen (obool) geslagen met Griekse opschriften.

Later ontstond een meer eigen stijl en werd het steeds meer verbasterde Grieks vervangen door Pahlevi. De meeste drachmes vertonen op de keerzijde een afbeelding van de stamvader Arsaces, zittend met zijn boog in zijn hand. Op de tetradrachmes, geslagen te Antiochië, zit de vorst op zijn troon en ontvangt hij de diadeem en de scepter van de stadsgodin, de Tyche van Antiochië. De vz van vrijwel alle munten draagt het min of meer gestyleerde portret van de regerende vorst.

A.