Beierse huis
Uit Wiki Munten en papiergeld
Beierse huis, naam voor het geslacht dat als jongere tak van de Beierse hertogen uit het huis Wit- telsbach van 1345 tot 1433 regeerde over Holland, Zeeland (Holland, graafschap) en Henegouwen. Na het kinderloos overlijden van Willem IV (Willem II voor Henegouwen) in 1345, de laatste graaf uit het Henegouwse huis, werd deze opgevolgd door zijn zuster Margaretha die gehuwd was met de Duitse keizer Lodewijk IV van Beieren.
Haar zoon Willem V nam in 1351 de macht over in Holland en Zeeland en erfde in 1356 Henegouwen.
Na het overlijden van Willem VI in 1417, volgde zijn dochter Jacoba hem op. Het bewind werd echter opgeëist door Jan van Beieren, jongere broer van Willem VI en eerder elect van Luik. Jan van Beieren veroverde Holland en werd in 1420 erkend als ruwaard. Hij heeft op verschillende plaatsen en in verschillende functies aangemunt: 1389-1418: elect van Luik 1418-1425: ruwaard van Holland, met als titels: hertog van Beieren en zoon (= prins) van Holland 1419-1425: als echtgenoot van zijn nicht Elisabeth van Görlitz, die Luxemburg in pand had (zelfde titels als in Holland).
Na de dood van Jan in 1425 kwam Jacoba steeds meer in de macht van de Bourgondische hertog Philips de Goede, die haar in 1433 tot afstand dwong.
De vorsten uit het Beierse huis voerden het Beierse wapen op de munten (gevierendeeld, de ruiten van Beieren en een leeuw, die in het begin mogelijk naar Holland alleen verwijst, maar later waarschijnlijk een simplificatie is van het Henegouws- Hollandse wapen met de vier leeuwen) samen met de titel DUX (BAVARIAE), hertog (van Beieren).
Graven uit het Beierse huis (tussen haakjes de telling in Henegouwen): Willem V (III) 1351/1356-1389 Albrecht 1389-1404 Willem VI (IV) 1404-1417 Jacoba 1417-1433 Jan (ruwaard) 1420-1425.
Zie voor de periode hiervoor: Henegouwse huis en voor de periode hierna: Bourgondische huis.
