Bracteaat

bracteaat, uit Latijn bractea, dat dun metaalplaatje betekent. Moderne benaming voor dunne, eenzijdig gestempelde zilveren munten in de 12e en 13e eeuw in grote delen van het Duitse Rijk. Deze oude bracteaten zijn nog steeds zeer gezocht om hun kunstzinnige vormgeving.

Als bracteaat worden meer in het algemeen ook wel aangeduid: a. eenzijdige muntvormige gouden sierpenningen die in de vroege middeleeuwen in Scandinavië werden vervaardigd; b. in de 14e-17e eeuw in verschillende Duitse staten geslagen eenzijdig kleingeld (Hohlheller, Schüsselpfennig enz.). In de Nederlanden is het eenzijdig slaan slechts sporadisch toegepast in de 16e eeuw; braamse, duit, zilveren. E.v.G.