Tekenmunt

tekenmunt, of tekengeld, munten waarvan de betaalwaarde niet wordt bepaald door de intrinsieke waarde, maar door de (hogere) nominale waarde; tekenmunten zijn evenals pasmunt niet vrij aanmuntbaar, doch in tegenstelling daarmee wel wettig betaalmiddel tot elk bedrag. Het tekengeld deed zijn intrede in Nederland in 1873 tijdens de hinkende standaard, toen de zilveren munten ophielden standaardmunt te zijn.

Tekenmunt waren toen de zilveren rijksdaalder, gulden en halve gulden, in tegenstelling tot het gouden tientje en vijfje, die standaardmunt waren. Lagere denominaties, nl. kwartje en lager, waren pasmunt. Met de Muntwet 1948 werd de wettige betaalkracht van het tekengeld beperkt, waardoor dit tot pasgeld werd.

G.