Feodale munten

feodale munten, (Fr. monnaies féodales), in de Franse numismatiek gebruikelijke benaming van binnen de grenzen van het huidige Frankrijk geslagen munten met uitzondering van de koninklijke munten (Fr.: monnaies royales). De munten van het keizerrijk en de republiek horen er evenmin bij (hoewel dat nooit expliciet wordt gezegd).

Er vallen dus onder:

1. De talrijke munten in de 10e tot 14e eeuw geslagen door hertogen, bisschoppen, graven en heren die formeel leenmannen van de Franse koning waren, maar in feite onafhankelijk muntten. Door de uitbreiding van de koninklijke macht kwam hieraan in de 14e eeuw vrijwel een einde.

b. De munten van gebieden die later aan Frankrijk zijn toegevoegd (Lotharingen, Elzas, Franche- Comté, Provence, Navarre enz.), die, toen ze geslagen werden, niets met het Franse koninkrijk te maken hadden.

c. Die van de enkele machtige leenmannen die zich lang aan de koninklijke macht hebben kunnen onttrekken (Bretagne, Vlaanderen, Engels Guyenne).

d. De munten die door Franse heren, vooral in de 17e eeuw, geslagen zijn in juist buiten de grenzen gelegen plaatsen (Arches, Sedan).

e. Een afzonderlijke categorie vormen de in de periode 1422-1453 geslagen munten van de Engelse koningen in hun kwaliteit van koning van Frankrijk: ze worden soms als koninklijk, soms als feodaal behandeld.

E.v.G.

Lit.: Poey d'Avant, E., Monnaies féodales de France, Paris 1858,1860, 1862 Caron, E., Monnaies féodales françaises, Paris 1882; Dieudonné, A., Manuel de numismatique française, vierde deel, Monnaies féodales Françaises, Paris 1936; Legros, D., Monnaies féodales françaises, eerste deel, z.p. 1984; Martin, R., NEC catalogue élémentaire; Féodales, Numismatique et Change 42 (1976) -95 (1982).