Muntring

muntring, metalen ring waarbinnen het muntplaatje (rondel) opgesloten is tijdens de slag. De druk van de stempels doet het metaal van het muntplaatje vloeien. De ring zorgt ervoor dat het metaal binnen de ring blijft, zodat de munt een zuiver ronde vorm krijgt. In 1555 werd in Parijs door Aubin Olivier een ring uit drie of meer delen (virole brisée) uitgevonden waarmee versieringen, zoals opliggend randschrift op de munt konden worden aangebracht. Omdat deze methode vertragend werkte, werd hij nauwelijks gebruikt.

Eind 18e, begin 19e eeuw kwamen om het snoeien tegen te gaan ongedeelde ringen in gebruik waarmee munten in de schroefpers met gladde of gekartelde rand geslagen konden worden. Voor gekartelde randen werd in de ring een karteling aangebracht. De boring van de ring is iets kegelvormig zodat de munt gemakkelijk kan worden uitgestoten. Dit uitstoten gebeurt door het onderstempel na de slag omhoog te bewegen zodat de munt boven de ring komt; daarna wordt de munt zijdelings door een zogenaamd handje verwijderd. Zie verder randschrift enrand. Gedeelde ringen worden tegenwoordig nog alleen gebruikt voor het aanbrengen van een opliggend randschrift bij penningen.

K.