Bahama-eilanden
Uit Wiki Munten en papiergeld
Bahama-eilanden, gelegen ten oosten van Florida (USA) en ten noorden van Cuba, voormalige Britse kolonie, sinds 1973 zelfstandige staat binnen de Commonwealth of Nations, met de Britse vorst als staatshoofd.
Tegen het einde van de 18e eeuw probeerde men de pasmuntcirculatie te saneren. In 1806 werden te Birmingham 120.000 pennies geslagen voor de Bahama's. Deze munten werden echter door de lokale bevolking niet aanvaard en de aanmunting werd stopgezet. Pas in 1966 zouden er voor het eerst weer munten voor de Bahama's geslagen worden.
De Britse munten en bankbiljetten waren vanaf 1838 officieel in omloop.
Vanaf 1919 werden de biljetten uitgegeven door THE BAHAMAS GOVERNMENT.
Na het verkrijgen van het binnenlandse zelfbestuur in 1964, werd overgeschakeld op de Bahamadollar (B$, internationaal aangeduid met de ISO 4217-code BSD) van 100 cent, met dezelfde waarde als de Amerikaanse dollar. De eerste munten in dit nieuwe stelsel dragen het jaartal 1966; de eerste bankbiljetten in dollars het jaartal 1965. Sinds 1968 werden de bankbiljetten uitgegeven door de BAHAMAS MONETARY AUTHORITY, bij het verkrijgen van de volledige onafhankelijkheid opgevolgd door THE CENTRAL BANK OF THE BAHAMAS.
Hoewel koningin Elisabeth II na de onafhankelijkheid het staatshoofd bleef, verdween haar portret in 1974 van de munten.
Naast muntproductie voor de circulatie worden er jaarlijks gouden en zilveren munten voor verzamelaars geslagen, waarbij denominaties tot 2500 dollar voorkomen.
v.A.