Proclamatiepenning

proclamatiepenning, penning waarmee officieel aan de bevolking wordt bekend gemaakt (geproclameerd) dat er een gebeurtenis van groot nationaal belang heeft plaatsgevonden. Aanvankelijk waren proclamatiepenningen alleen bedoeld om te gedenken, later werden zij zo gemaakt, dat zij ook als munt konden circuleren, waardoor een groter publiek kon worden bereikt.

De oorsprong van de proclamatiepenning ligt in Spanje, waar onder Philips II (1555-1598) bij belangrijke staatkundige gebeurtenissen zilveren penningen werden gemaakt. Vervolgens lieten ook diverse steden zulke penningen slaan. Sommige ervan lijken veel op normaal geld; een geslagen penning van Sevilla uit 1621, die de troonsbestijging van Philips IV (1621- 1665) gedenkt, is qua vorm, gewicht en gehalte gelijk aan de circulatiemunt van 4 realen.

In de 17^e eeuw verspreidde de mode zich over geheel Spanje om vervolgens over te slaan naar Spaans-Amerika, waar proclamatiepenningen van 1701 tot 1808 zijn geslagen. Onder Karel VI (1788-1808) kregen zij sinds 1789 waardetekens van ½ tot 8 realen, waardoor het in feite herdenkingsmunten werden.

Nadat de Spaanse koloniën onafhankelijk waren geworden, gingen deze, dikwijls uit politiek-propagandistische overwegingen, door met de vervaardiging van proclamatiepenningen. In Spanje was de proclamatiepenning toen al uit de mode. In Latijns-Amerika werd in 1879 de laatste proclamatiepenning uitgegeven ter gelegenheid van de verjaardag van generaal Hilarión Daza, president van Bolivia.

W.