Handelingen

Martinique

Uit Wiki Munten en papiergeld

Martinique, één der Kleine Antillen, behorende tot de Eilanden Boven de Wind in de Caribische Zee, en staatkundig een overzees departement van Frankrijk. De Franse regering kocht in 1644 het eiland van een groep Franse kolonisten, die zich daar in 1635 had gevestigd.

Op 19 maart 1946 werd de status van het eiland gewijzigd van kolonie in overzees departement.

Ter aanvulling op het geld, dat Frankrijk voor algemeen gebruik in de koloniën sloeg, werden in 1730 voor de Isles du Vent (Martinique, Guadeloupe, Grenada en St. Lucia) zilveren munten geslagen van twaalf en zes sol met op de voorzijde de beeltenis van koning Lodewijk XV (1715-1774) en op de keerzijde de tekst ISLES DU VENT.

Van de zeventiende tot de twintigste eeuw circuleerden op het eiland ook veel uitheemse muntsoorten, hoofdzakelijk van Midden- en Zuid-Amerikaanse oorsprong. Vele daarvan werden versneden en/of van een klop voorzien. Van 1897 tot en met 1922 zijn voor de kolonie Martinique speciale koper-nikkelen munten van 50 centimes en 1 franc geslagen. Sinds 1922 zijn de munten van het moederland Frankrijk het officiële betaalmiddel.

De Trésor Colonial heeft sinds 1884 voor de kolonie Martinique speciaal papiergeld laten vervaardigen en in omloop gebracht. Vanaf omstreeks 1900 brengt de Banque de la Martinique de bankbiljetten in circulatie, sinds 1941 de Caisse Centrale de la France Libre, waarvan in 1944 de naam werd veranderd in Caisse Centrale de la France d'Outre Mer.

Sinds 1961 is de bankbiljettenuitgifte in handen van het Institut d'Emission des Départements d'OutreMer.

W.

Lit.: Gadoury, V. en G. Cousinie, Monnaies coloniales franqaises, 1670-1988, Monte Carlo 1988.