Lotharingen

Lotharingen, (Frans: Lorraine), thans gelegen in het noordoosten van Frankrijk, is ontstaan bij de verdeling van het Karolingische rijk in 843 Karolingische muntslag. Het werd in de Middeleeuwen een hertogdom, behorende bij het Duitse rijk. In de 10e eeuw werd het gesplitst in de hertogdommen Opper-Lotharingen (het latere hertogdom Lotharingen) en Neder- Lotharingen. Zowel de graaf van Limburg als de graaf van Leuven beschouwden zich vanaf 1106 erfgenaam van de Neder-Lotharingse titel en lieten zich hertog noemen.

De graven van Leuven noemden zich weldra hertog van Lotharingen en Brabant, later meestal alleen hertog van Brabant. Door het huwelijk van Philippa van Gelre, zuster van de Gelderse hertog Karel van Egmond (1492-1538), met René II van Lotharingen, eiste hun zoon Antoon in 1540 de erfenis van zijn oom op. Vanaf 1545 tot in het begin van de 18e eeuw voerden de Lotharingse hertogen als pretendent het Gelderse wapen en/of de Gelderse titel op hun munten.