Diadeem

diadeem, een haarband die in Griekenland oorspronkelijk als sieraad gedragen werd, maar onder invloed van oosterse volken een soort koninklijke kroon werd. In de Oriënt waren kostbare haarbanden een attribuut van vorsten en priesters.

Alexander de Grote voerde deze traditie van het Oosten in de Griekse beschaving in. Op Hellenistische munten dragen diverse heersers een diadeem. De diadeem werd ook wel gedragen over een helm of tiara.

In de Romeinse tijd (Romeinse rijk) voerde Constantijn de Grote (307-337) in 324 de diadeem in als teken van absolute macht in plaats van de tot dat moment gebruikelijke lauwerkrans.

De diadeem heeft inmiddels een iets andere vorm, maar de twee uiteinden zijn van achteren nog steeds zichtbaar. De diadeem is bezet met parels of rozetten, of een combinatie van beide.

Constantijns opvolgers handhaafden de diadeem tot ver in de Byzantijnse tijd; Byzantijnse rijk.

H.